Natuurlijk zijn er is er heel veel te schrijven over de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Omdat er zoveel geld mee gemoeid is en omdat het de grootste democratie is die we goed kunnen volgen (tenzij je de vele Indiase talen beheerst), moet je er als deskundige op het gebied van campagnes wel naar kijken. En dat staat nog los van alle gevolgen die de uitslagen op ons hebben. Overigens is die invloed relatief , aangezien we voor heel veel zaken meer afhankelijk zijn van keuzes in bijvoorbeeld Duitsland, maargoed. Enkele dingen die me zijn opgevallen en waar je in Nederlandse maatschappelijke en politieke campagnes ook wat mee kan of die minimaal opmerkelijk zijn.
· Podcasts: Podcasts, als journalistiek format, waren belangrijk. Dat interview met Joe Rogan heeft alle records gebroken, met 40 miljoen views op YT en tientallen miljoenen keer geluisterd als audio. Harris ging bij Call Her Daddy op bezoek, bijna net zo groot, maar juist vooral bij vrouwen. In Nederland hebben we dat formaat podcast nog niet echt, laat staan zo groot, maar dat zulke formats bij ons belangrijk kunnen zijn is duidelijk.
· Differentiëring: Natuurlijk zijn advertenties op bepaalde doelgroepen al jaren gemeengoed, juist tijdens campagnes. Adverteer je bij Linda online of bij VI op TV, dat maakt nogal wat uit in wie je bereikt. Dat is dus niets nieuws. In de Verenigde Staten lijken ze nog wel iets verder te zijn gegaan: Harris had een heel rijtje voor “Zwarte mannen”, Trump had opeens tweets over “de Poolse gemeenschap”, de Indische Gemeenschap”. En natuurlijk kreeg je op het laatst nog dat tijdens een Trump-rally iemand Puerto Rico een vuilnisbelt noemde. Dat is door de democraten in advertenties etc ontzettend uitgemolken.
· Twitter leek uitgespeeld, maar voor deze campagne onmisbaar, door Elon Musk. Vraag is hoe dat gaat worden de komende jaren, afhankelijk van wie er wint. Sowieso is het gezonder als ook een bedrijf als twitter aan regels wordt onderworpen in de Europese Unie.
· Persoonlijk contact blijft belangrijk. Dat geldt voor een verkiezingscampagne, maar op andere manieren ook voor andere campagnes. De “ground-game” van de Harris-campagne was veel beter, die van Trump was deels uitbesteed aan Elon Musk, die er ook weer bedrijven voor inhuurde. Dat werkt gewoon veel minder goed. Dat betekent gewoon: Deuren langsgaan, aanbellen, mensen overhalen of minimaal te zorgen dat mensen gaat stemmen. Rallies, dus gewoon grote bijeenkomsten met speeches en muziek, werken ook nog steeds. Voor nieuwswaarde, clipjes, maar vooral om vrijwilligers te enthousiasmeren.
· Geld: niet nieuw, wel nog massaler. Tientallen miljarden hebben de partijen samen binnengehaald en uitgegeven, zelf of in de vorm van super-PACs. Prachtig voor allerlei soorten media (meer inkomsten), ongezond voor een democratie. Republikeinen hebben wat minder geld opgehaald met donaties van individuen, Democraten veel meer. Dat is een wijze les, ook voor Nederland: Geld blijven vragen. Ook al is het de 100e mail. Want een betalende aanhanger is een betrokken aanhanger. Dat geldt ook voor Nederlandse NGO’s, in deze bezuinigingstijd.
· Kernboodschappen zijn ongeveer de kern van elke campagne. Dus niet een slogan, maar welk verhaal vertel je vooral. Mijn indruk is dat de Democraten die beter op orde hadden gedurende de campagne. Simpel gezegd: Trump slecht, abortus. Daarbij ook deels “vrijheid”teruggepakt als frame van de Republikeinen. De Trump-campagne had een mooi: teveel iommigratie is gevaarlijk, Biden slecht voor economie. Alleen, Trump is niet goed te instrueren, zo lijkt het. Het gaat alle kanten op tijdens rallies en interviews. Dat was zijn grote kracht, maar ik heb het gevoel dat het een beetje uitgewerkt is.
Gevoel: Het allerbelangrijkste tijdens een campagne is gevoel. Dat bereik je door de kandidaat, door de kernboodschappen, de ads etcetera, heel soms door feiten. Trump roept sterke gevoelens op, anti-elite (goed!) bijvoorbeeld, en sterke tegengevoelens. En Harris net zo goed. Vergeet dat niet, dat je naar het hart van mensen moet, het hoofd is niet interessant. En dat is waar bij publiekscampagnes maar ook bij beïnvloedingscampagnes richting politiek bijvoorbeeld.
Wie er wint, geen idee. Zoals et er nu voor staat Harris, maar dat kan ook andersom. En pas dan heb je echt gelijk. Want ja, je kan een hoop zinnige dingen zeggen over campagnes, maar soms heb je ook gewoon te maken met de lastigste factor: Het publiek.
0 reacties